Magurka Wilkowicka

Magurka Wilkowicka to szczyt bardzo chętnie odwiedzany wśród turystów. Mieszkańcy Bielska-Białej z chęcią odwiedzają ten szczyt. Jest to pierwszorzędny sposób na spędzenie wolnego dnia daleko od cywilizacji. Stwierdzenie z dala w naszym przypadku oznacza około 1,5 godziny spaceru!


Magurka Wilkowicka jest czwartym pod względem wysokości szczytem Beskidu Małego. Wznosi się na wysokość 909 m n.p.m. Doskonała sieć turystycznych szlaków pozwala dojść na Magurkę z każdej strony świata! Na szczycie mieści się bardzo urokliwie położone Schronisko PTTK Magurka. Schronisko, które ma swój klimat. Nosi ono imię prof. Józefa Grzybowskiego, propagatora turystyki wśród młodzieży. Ma 45 miejsc noclegowych w pokojach 2-6 osobowych. W godzinach 9.00-19.00 czynny jest także bufet, w jakim jesteśmy w stanie spożyć gorący posiłek i kupić napoje.Obok schroniska na brzegu lasu znajduje się maszt przekaźnikowy Radia Maryja (właśnie po tym maszcie, jesteśmy w stanie rozpoznać szczyt Magurki patrząc na to pasmo z innych miejsc). Obok znajduje się budynek z obrazem Matki Bożej.Niegdyś Magurka była pisana: Magórka. Bardzo często można spotkać określenie Magórka Łodygowicka (tak ją opisywał Kazimierz Sosnowski), później została stworzona dzisiejsza nazwa Magurka Wilkowicka. Także Komoniecki w swoim Dziejopisie Żywieckim opisywał Magurkę: ... Ostatnia góra Magórka nad Huciskami od hut niegdy będących i wsią Łodygowicami, która wierchem czyni granice od starostwa lipnickiego aż do trzeciej części jej, gdzie rozgranicza się od Państwa Żywieckiego swojemi znaki. Pierwsze schronisko powstało w tym miejscu w roku 1903 i zostało ono wybudowane przez niemiecką organizację Beskidenverein. Później nazwano go schroniskiem arcyksiężnej Marii Teresy na Górze Józefa (Josefsberg, tak Niemcy nazywali Magurkę). W 1908 roku powstała w tym miejscu stacja meteorologiczna. Schronisko pozostało spalone 22 marca 1912 roku. W 1913 roku powstaje kolejne schronisko w formie górskiego hotelu z 64 miejscami do spania. W latach 1972-73 budynek doczekał się kompleksowego remontu, zmodernizowano urządzenia sanitarne i wydzielono niewielkie pokoje dla {turystów.Polana szczytowa na Magurce gwarantuje, przy ładnej pogodzie, piękne panoramy! Radosław Truś tak je opisuje: Po północnej stronie (ponad drzewami) opada w dolinę Soły Bujakowski Groń. Za Sołą podnoszą się stoki Bukowskiego Gronia aż po Złotą Górkę, a w prawo od nich (na tle Kiczery) płaski Żar ze zbiornikiem elektrowni szczytowo-pompowej, następnie Cisowe Grapy i Kocierz. Zza tego ostatniego wystaje w lewo ramię Jawornicy, a jeszcze dalej Leskowiec. Przy lepszej pogodzie widać też niewysokie pasmo Bliźniaków. W prawo od Kocierza Jaworzyna, a plan dalej Łamana Skała. Na południu Beskid Żywiecki z kopuła Pilska oraz grupą Romanki i Lipowskiej. Za Kotliną Żywiecką daleka grupa Wielkiej Raczy i ostre wierzchołki słowackiej Małej Fatry. Po prawej Beskid Śląski: od Glinnego, poprzez Baranią Górę (nieco z tyłu), aż po Skrzyczne. Za nim w przedłużeniu doliny Żylicy wał Beskidu Węgierskiego z Kotarzem, a następnie Klimczok z Magurą i Szyndzielnią. (Radosław Truś, Beskid Mały)Na Magurce znajdował się dawniej tor saneczkowy (obecny zielony szlak) schodzący w kierunku Straconki.Magurka jest atrakcyjnym miejscem i nie bez powodu stała się najczęściej odwiedzanym szczytem zachodniej części Beskidu Małego.